Бодол болгон сэгэлийн минь гүнд
Бороон дусал мэт шивэрсээр
Бодолгүй өнгөрүүлсэн өдөр
Бүрхэг болоод ч уйтгартай
Чиний хойноос би гүйн гарсан ч
Чи минь надруугаа эргэн хараагүй
Чимээгүй чи минь явсан тэр өдөр
Чи бидний сүүлчийн учирал
Өнгөт орчлон дээр чи бидний хайр
Өнгөрсөн болоод ч хуурамчхан богинохон байждээ
Энхрий дүрийг чинь сэтгэлдээ санан
Эргэн ирэх мэт дуугаа дуулсаар...
Sunday, July 12, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment